Przewodnik Forvis Mazars po Taksonomii UE. Poruszaj się po taksonomii UE i powiązanych przepisach

Taksonomia zapewnia system klasyfikacji danej działalność gospodarczej kwalifikującej się jako zrównoważona środowiskowo, który: 

• Promuje wspólne zrozumienie wśród interesariuszy. 
• Zwiększa skalę zrównoważonych inwestycji. 
• Chroni przed „greenwashing”. 
• Zachęca do stosowania praktyk biznesowych przyjaznych dla klimatu. 
• Zwiększa przejrzystość rynku. 
• Zapewnienie zgodności z celami klimatycznymi i energetycznymi.

Cele i kryteria Taksonomii UE

Taksonomia UE określa sześć celów środowiskowych, które są kluczowe w procesie przejścia na zrównoważoną gospodarkę i zeroemisyjną: 

• Łagodzenie zmian klimatu. 
• Adaptacja do zmian klimatu. 
• Zrównoważone wykorzystanie i ochrona zasobów wodnych i morskich. 
• Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym. 
• Ochrona i odbudowa różnorodności biologicznej i ekosystemów. 
• Zapobieganie zanieczyszczeniom i jego kontrola. 

Unijna systematyka zawiera wykaz działalności, które mogą być uznane za zrównoważone środowiskowo jeżeli spełniają techniczne kryteria kwalifikacji takie jak: 

1. Istotny wkład: zapewnia, że działalność gospodarcza ma znaczący pozytywny wkład w co najmniej jeden z sześciu celów środowiskowych, poprzez własne operacje lub poprzez łańcuchy wartości.  
2. Zasada nie czyń poważnych szkód (DNSH): zapewnia, że działalność gospodarcza nie wyrządza poważnych szkód dla żadnego z celów środowiskowych.   

Dwie koncepcje w sprawozdawczości w ramach zielonej taksonomii to: 

1. Kwalifikowalność (ang. Eligibility): Działalność „kwalifikuje się” do raportowania w ramach Taksonomii, jeśli jest zgodna z opisem działalności wymienionym w rozporządzeniach delegowanych dotyczących klimatu lub środowiska. 
2. Dostosowanie (ang. Aligment): Działalność jest „dostosowana”, jeśli jest zgodna ze wszystkimi technicznymi kryteriami kwalifikacji związanymi z działalnością wymienioną na liście i spełnia minimalne gwarancje. 

Chociaż Taksonomia UE  to koncentruje się przede wszystkim na kwestiach środowiskowych, czynniki społeczne i związane z zarządzaniem muszą być również brane pod uwagę przy ocenie „dostosowania” działalności gospodarczej do taksonomii. Artykuł 18 rozporządzenia w sprawie systematyki obejmuje minimalne gwarancje. Oprócz gromadzenia danych, przedsiębiorstwa będą musiały wykazać, że ich proces należytej staranności i kryteria oceny działalności są solidne, tak aby działalność gospodarcza nie naruszała kluczowych wytycznych, takich jak Wytyczne ONZ dotyczące biznesu i praw człowieka. 

Sprawozdawczość w ramach taksonomii UE 

Tylko działalność gospodarcza, która jest „dostosowana” do systematyki i spełnia minimalne gwarancje, kwalifikuje się do sprawozdawczości w ramach systematyki UE. Artykuł 8 rozporządzenia w sprawie systematyki określa wskaźniki sprawozdawczości. Przedsiębiorstwa są zobowiązane do raportowania: 

• udział procentowy obrotu pochodzący z produktów lub usług związanych z działalnością zrównoważoną środowiskowo, 
• udział procentowy nakładów inwestycyjnych (CAPEX) odpowiadający aktywom lub procesom związanym z działalnością zrównoważoną środowiskowo, 
• udział procentowy wydatków operacyjnych (OPEX) odpowiadający aktywom lub procesom związanym z działalnością zrównoważoną środowiskowo. 

Raportowanie jasnych, spójnych wskaźników umożliwia interesariuszom porównywanie przedsiębiorstw i ocenę, jak zrównoważona środowiskowo jest firma. 

Proces prawidłowej oceny dostosowania działalności gospodarczej do raportowania w ramach Taksonomii może stanowić duże wyzwanie. Wszelkie ograniczenia lub założenia leżące u podstaw procesu oceny działalności muszą być jasno udokumentowane. Ponadto, dane wspierające raportowanie w ramach Taksonomii mogą nie być łatwo dostępne w niektórych firmach i konieczne będą prace nad pozyskaniem odpowiednich danych i opracowaniem rzetelnych założeń. 

W jaki sposób Taksonomia UE współdziała z innymi regulacjami 

Dyrektywa w sprawie sprawozdawczości przedsiębiorstw w zakresie zrównoważonego rozwoju (CSRD), dyrektywa w sprawie należytej staranności w zakresie zrównoważonego rozwoju przedsiębiorstw (CSDD) oraz unijna taksonomia opierają się na Wytycznych ONZ dotyczących biznesu i praw człowieka oraz Wytycznych OECD dla przedsiębiorstw wielonarodowych. Przedsiębiorstwa mogą najlepiej przygotować się, oceniając, czy są objęte zakresem całej sprawozdawczości regulacyjnej i przeprowadzając analizę luk w stosunku do zidentyfikowanych wymogów sprawozdawczych. Co więcej, jeśli firmy zapewnią, że mają solidny proces należytej staranności w odniesieniu do własnych działań i całego łańcucha wartości, będzie to wpływać na ich przygotowanie do raportowania. 

• CSRD: Europejskie Standardy Sprawozdawczości w zakresie Zrównoważonego Rozwoju (ESRS) mogą dostarczyć przydatnych informacji do analizy minimalnych gwarancji, w tym procesu należytej staranności, o którym mowa w ESRS 1 i 2. ESRS G1 może zawierać elementy dotyczące odpowiedzialnego prowadzenia działalności gospodarczej. 
• CSDDD: Zawiera wytyczne dotyczące tego, w jaki sposób przedsiębiorstwa powinny identyfikować, oceniać, ustalać priorytety, łagodzić i monitorować swój wpływ na ludzi. 
• Taksonomia UE: Zapewnia zgodność z wymogiem „minimalnych gwarancji” zgodnie z art. 18. 

Komisja Europejska (KE) regularnie aktualizuje i publikuje dodatkowe wytyczne w celu wsparcia sprawozdawczości w zakresie taksonomii UE; w listopadzie 2024 r. KE opublikowała często zadawane pytania dotyczące taksonomii UE, uzupełniając wytyczne dotyczące często zadawanych pytań, które są już dostępne dla CSRD i CSDDD. Przedsiębiorstwa powinny jak najszybciej zidentyfikować i zrozumieć synergie między tymi przepisami. Ponadto w grudniu 2024 r. Komisja ogłosiła, że dokona przeglądu zbiorczego dla trzech rozporządzeń (tzw. omnibus), a kolejna aktualizacja spodziewana jest na 26 lutego 2025 r. 
 
Jak Forvis Mazars może wesprzeć Twój biznes? 

W Forvis Mazars zapewniamy wsparcie dla firm w ich przygotowaniu do wymogów związanych z nowymi regulacjami. Ostatnie aktualizacje mogą powodować zamieszanie i wyzwania związane ze zrozumieniem, jakie dane należy gromadzić i jak najlepiej przygotować się do sprawozdawczości.  

Aby pomóc firmom w poruszaniu się po Taksonomii UE, Forvis Mazars stworzył przewodnik „Przewodnik po Taksonomii UE. Poruszaj się po taksonomii UE i powiązanych przepisach”. Przewodnik zawiera praktyczne informacje na temat poruszania się w ramach Taksonomii UE, wyjaśnia ramy i podkreśla kluczowe cechy taksonomii, takie jak zasada „Nie czyń poważnych szkód”. 

Przewodnik podkreśla znaczenie dostosowania do korporacyjnych strategii ESG i zwiększenia przejrzystości w celu budowania zaufania wśród interesariuszy. Zachęca również do wykorzystania taksonomii jako narzędzia do zrównoważonego rozwoju i innowacji.