Ελληνική επιχείρηση και τεχνολογία: Οι 3 σημαντικότερες προκλήσεις για το 2020
Η ελληνική επιχείρηση παραδοσιακά υπήρξε δύσπιστη στην εφαρμογή ψηφιακής τεχνολογίας, ειδικά όταν δεν υπήρχε σαφής νομική υποχρέωση. Η πρακτική αυτή έχει αποδειχθεί αειθαλής με αποτέλεσμα ακόμη και σήμερα, η περίφημη μικρομεσαία επιχείρηση να λειτουργεί με την λογική της ελάχιστης δυνατής ενόχλησης από την τεχνολογία. Αποτέλεσμα αυτού είναι ότι έννοιες όπως Data Analytics, Machine Learning, Robotic Process Automation (RPA) ή IoT, παραμένουν στον ένα ή στον άλλο βαθμό άγνωστες στην εφαρμογή τους ενώ ακόμη και η μετάφρασή τους στα ελληνικά είναι κακόηχη και ακατανόητη.
Σε ότι αφορά την υφιστάμενη ελληνική καθημερινότητα οι κυριότερες προκλήσεις συνοψίζονται σε τρεις:
- Προστασία Δεδομένων & Επιχειρησιακή Συνέχεια: Και το 2020 συνεχίζεται η εκθετικά ανοδική πορεία εξέλιξης των ψηφιακών απειλών. Το νέο είναι ότι οι παραδοσιακές τακτικές προσβολής των δεδομένων σταδιακά τίθενται στο περιθώριο έχοντας στοχοποιήσει τον παραδοσιακά αδύναμο παράγοντα, τον ανθρώπινο. Το πάλαι ποτέ hacking αποδεικνύεται αναίτια επίπονη προσπάθεια. Με το ψηφιακό ψάρεμα (phishing), τα στελέχη ανοίγουν την είσοδο στους εισβολείς με τη δική τους – παραπλανημένη- θέληση! Η δε τελική ζημιά δεν θα αφορά μόνο τα κάθε είδους δεδομένα, την εταιρική φήμη και τα πρόστιμα αλλά θα πρέπει να αναμένεται ακόμη και ολική αχρηστία των πληροφοριακών συστημάτων. Η τακτική εκπαίδευση του προσωπικού στην κυβερνοασφάλεια, η επικαιροποίηση των αντίμετρων στις κυβερνοεπιθέσεις και η ύπαρξη τεκμηριωμένου σχεδίου επανάκαμψης από τυχόν καταστροφή των συστημάτων ή άλλες μη τεχνολογικές αιτίες (Business Continuity Plan) αποτελούν μια ικανοποιητική πρώτη αντιμετώπιση των κινδύνων που αναφέραμε.
- Κατανόηση των επιχειρησιακών αναγκών και υλοποίηση βάσει προδιαγραφών: το παραδοσιακό χάσμα επικοινωνίας μεταξύ όλων των τμημάτων μιας επιχείρησης με εκείνο της πληροφορικής καλά κρατεί και για το 2020. Το ζήτημα μάλιστα είναι διπλό: Κατ’ αρχήν, η ελληνική επιχείρηση δεν τεκμηριώνει τις λειτουργικές ανάγκες πριν από οποιαδήποτε υλοποίηση τεχνικής λύσης ή το κάνει με τρόπο αναποτελεσματικά συνοπτικό. Αποφεύγονται οι προδιαγραφές κυρίως για λόγους κόστους. Σκεφτείτε το αντίστοιχο ανάλογο σε ένα οποιοδήποτε τεχνικό έργο: Κατ’ ευθείαν κατασκευή άνευ σχεδίου. Επιπρόσθετα, υπάρχει σημαντικό έλλειμμα γνώσης των διαθέσιμων στο εμπόριο εφαρμογών. Δεν είναι λίγες οι φορές που ανακαλύπτεται ξανά και ξανά ο παροιμιώδης τροχός.
- Οργανωτικές προϋποθέσεις του ψηφιακού μετασχηματισμού: Έχοντας αφήσει στο παρελθόν την 10ετη κρίση, θα πρέπει να καλυφθεί ένα τεράστιο κενό εξελίξεων. Η πρόκληση αυτή, ειδικά για την ελληνική επιχείρηση, δεν είναι αποκλειστικά τεχνολογική. Το επίπεδο οργάνωσης, η κουλτούρα δομημένης προσέγγισης με μεθόδους project management, ακόμη και αυτή η απλή καταγραφή του τι θέλουμε να πέτυχουμε, ποιος κάνει τι και πότε, απουσιάζουν δίνοντας τη θέση στους σε ένα περιβάλλον προφορικών συνεννοήσεων, ασυνεννοησίας μεταξύ των τμημάτων και του τι αυτά αναμένουν ως βελτίωση της εργασίας τους.
Η δεκαετία που μόλις ξεκίνησε αναμένεται συναρπαστική. Η κατανόηση των ευκαιριών του νέου πεδίου τεχνολογικών ευκαιριών θα καθορίσει την διαφορά μεταξύ εντυπωσιακών αποτελεσμάτων από εκείνα της μετριότητας.
(To άρθρο δημοσιεύτηκε στην οικονομική εφημερίδα "ΗΜΕΡΗΣΙΑ" μαζί με το "ΕΘΝΟΣ της Κυριακής" στις 02.02.2020)
Contanct