Αρθρογραφία

Η θέσπιση των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης (ΣΒΑ) των Ηνωμένων Εθνών που ψηφίστηκε το 2006, έχει διαμορφώσει μια νέα αντίληψη σχετικά με το ρόλο των επιχειρήσεων, έτσι ολοένα και περισσότερες επιχειρήσεις προβαίνουν στη μέτρηση και διαχείριση των κινδύνων και των ευκαιριών που αφορούν τη βιώσιμη ανάπτυξη.

Η ελληνική επιχείρηση παραδοσιακά υπήρξε δύσπιστη στην εφαρμογή ψηφιακής τεχνολογίας, ειδικά όταν δεν υπήρχε σαφής νομική υποχρέωση. Η πρακτική αυτή έχει αποδειχθεί αειθαλής με αποτέλεσμα ακόμη και σήμερα, η περίφημη μικρομεσαία επιχείρηση να λειτουργεί με την λογική της ελάχιστης δυνατής ενόχλησης από την τεχνολογία. Αποτέλεσμα αυτού είναι ότι έννοιες όπως Data Analytics, Machine Learning, Robotic Process Automation (RPA) ή IoT, παραμένουν στον ένα ή στον άλλο βαθμό άγνωστες στην εφαρμογή τους ενώ ακόμη και η μετάφρασή τους στα ελληνικά είναι κακόηχη και ακατανόητη.

Οι 3 βασικές ενέργειες επιβίωσης για την ελληνική επιχείρηση

Ο νέος κατώτατος μισθός ο οποίος εδώ και λίγο καιρό έχει μπει για τα καλά στις ζωές των εργαζομένων και των εργοδοτών, τέθηκε σε υποχρεωτική ισχύ την 1η Φεβρουαρίου 2019, δηλαδή μετά από σχεδόν επτά (7) χρόνια από τη τελευταία του αλλαγή όπως είχε διαμορφωθεί με τον Ν.4046/2012 και την υπογραφή της υπ’ αριθμό 6 Πράξης Υπουργικού Συμβουλίου.

Όταν το 2008 συστηματοποιήθηκε το εθνικό νομοθετικό πλαίσιο της τεκμηρίωσης των ενδοομιλικών συναλλαγών, δεν ήταν ακόμα εμφανής η μεγάλη σημασία του νεότευκτου αυτού φορολογικού αντικειμένου που μέσα σε μία δεκαετία έμελλε να μετεξελιχθεί σε πρωτεύουσας σημασίας πεδίο ελέγχου για τις αρμόδιες φορολογικές αρχές.